Samotność

utrzymywać aktywność myślową aż do zapadnięcia w sen. Lecz czasem

przebudzałem się w nocy, a ona tam była!

Samotność.

Leżała na mnie całym ciężarem, przygniatała mnie, miażdżyła. W takim

stanie nie mogłem nawet porządnie zaczerpnąć powietrza. Jakikolwiek ruch

był niemożliwy. Naciskała na każdy por mojego ciała i wnikała do

wewnątrz. Zalewała moje wnętrzności, dopóki nie wypełniła mnie całego.

Niekiedy trwało to całe godziny. Nie potrafiłem poruszyć nawet

powiekami. Podczas tych stanów zawsze wysuszały mi się oczy.

---